Prolog.

29 czerwca 2008

-Thea?-zapytał mnie.
-Hmm?-mruknęłam nawet nie otwierając oczu. Było mi dobrze tak jak było. Siedziałam oparta o mojego przyjaciela, a zachodzące słońce ostatnimi promieniami ogrzewało moją twarz. Nic więcej do szczęścia nie było mi potrzebne.
-Muszę Ci coś powiedzieć.-powiedział, otwarłam jedno oko.
-Śmiało nie zabiję Cię.-odparłam i lekko zaśmiałam się. On tego nie zrobił. Momentalnie wyprostowałam się.- Co się stało?-zapytałam.
-Thea...-zaczął, ale nie doczekałam się dalszego ciągu.
-Niall wykrztuś to z siebie.-mówiłam to z paniką w głosie.
-Wyprowadzam się.-powiedział nie patrząc w moje oczy.
-Co?-zapytałam.
-Wyprowadzam się.- zwrócił się w moją stronę.
-Wyprowadzasz się.- powtórzyłam i popatrzyłam w dal.- Dlaczego?-zapytałam.
-Rozwodzą się.-powiedział tylko tyle, popatrzyłam na niego i od razu przytuliłam go do siebie.
-Będzie dobrze.-szepnęłam mu do ucha.
-Nie chce Cię tu zostawiać.-powiedział.
-Nie zostawisz.-odparłam.-Będziesz przecież odwiedzał dziadków, a przy okazji mnie.
-Kocham Cię Thea.-wyszeptał w moje włosy.
-Ja Ciebie też Niall.-odparłam, to była szczera prawda kochałam go jak szalona, ale on tego nie widział. Dla niego byłam tylko przyjaciółką, co bolała ale nic nie mogłam na to poradzić.
W pewnym momencie odsunęłam się od niego.
-Kiedy wyjeżdżasz?-zapytałam.
-Jutro.
-To musimy już iść.-powiedziałam i wstałam. Blondyn zrobił to samo i już po chwili szliśmy obok siebie. Całą drogę do domu milczeliśmy, nie było sensu rozmawiać o głupotach. Zatrzymaliśmy się pod moim domem. Patrzyłam na niego, zapamiętując każdy szczegół jego twarzy.
-Coś nie tak?-zapytał, a ja mocno wtuliłam się w niego. 
-Obiecaj mi coś.-poprosiłam szeptem.
-Co tylko chcesz Thea.-odparł.
-Spotykajmy się co roku, 29 czerwca.-powiedziałam.-Cały dzień tylko dla naszej dwójki. Ty i ja. Jeden dzień.
-Tylko jeden dzień?-zapytał.
-To aż jeden dzień Niall.- odparłam i ruszyłam w stronę domu.-Powodzenia Horan!- krzyknęłam machając do niego.
-Do zobaczenia Queen!!!-odpowiedział mi, odmachał i ruszył w stronę swojego domu.
-Tak do zobaczenia za rok.-powiedziałam sama do siebie.

***

 Przepraszam za wszystkie błędy

Pierwszy raz piszę prolog w takiej formie.
Dialog.
Nie wiem czy jest dobry.
Ale nic nie mówię.


Mam do was prośbę jeśli gdzieś już czytałyście, czytacie bloga o podobnym zarysie i na podstawi tej książki lub filmu na której się wzoruję to napiszcie to ;)) Będę bardzo wdzięczna ;P 

Teraz zostawiam Was z tym o to prologiem, chyba na długi okres czasu a może nie ;) nie wiem jeszcze ...

Zastanawiam się czy jest sens pisanie tego wszystkiego... Ale zobaczę ;) 
A i jeszcze jedno zastanawiam się czy nie zmienić tego bloga, żeby nie był już związany z One Direction ... Ale zobaczę na razie niech będzie tak jak jest ;)